- malyeməz
- прил. диал. скупой, жадный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
malyeməz — is. Öz zəruri ehtiyaclarına belə pul xərcləməyən, imkanı, varı dövləti olduğu halda korluqla yaşayan xəsis adam. Malyeməzin malını yeyərlər. (Ata. sözü). <Qoca:> Oğlum, sən nə bildin ki, ölən malyeməz imiş? «Əsli və Kərəm». <Qulu:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
malyeməz — (Ağdam, Ağdərə, Xocavənd, Quba) bax malınyeməz. – U, malyeməz adamdu, bilmidəm nöş belə olub (Quba) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
malyeməzdig — (Quba) xəsislik. – Unun malyeməzdiğini hamı bizin kətdə bilədü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
muzu — I (Daşkəsən, Çənbərək, Gəncə, Gədəbəy, Goranboy, Xanlar, Qazax, Tovuz, Şəmkir) bax mozu I. – Sirəfil muzudu, bir qəpiyə qıymaz; – Muzu adam o adama de:rik ki, bərk ola, malını qıymıya (Qazax); – Bizdə malyeməz adama muzu de:əllər, göy də de:əllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti